یک پیاده روی عاشقانه :/

از وقتی با پملا فرانچسکو آمانیتا( طوطی اینجانب :/) که پمی صداش میکنم ، میرم بیرون، خیابون قشنگ تره:/ حتی خرید می‌تونه جذاب باشه :/ دیگه هیچی برای خسته کننده بودن وجود نداره:/ماهیچه ی پام وسط راه نمیگیره :/ و فروشنده های خسته و کلافه هم حس آدم خواری ندارن:/  بچه های لوسِ مردم با دیدنت ممکنه بهانه بگیرن و بگن طوطی میخوان،و احتمالا فحش میخوری :/ توسط مادر بچه :/ چقدر هیجان انگیز ^^ :/ تا حالا تجربه ی حیوون بیرون بردن نداشتم می‌دونی?:/این دفه بچه کوچولوهان که با خجالت میان جلو و بهت لبخند می‌زنن :// مردم خوش رو ترن انگار:/ البته یه خانوم شدیداً چادری یک اخم خیلی غلیظی کرد :/ جوری که فک کردم کار خیلی بدی کردم ://اما فک کنم خطوط صورتش همین مدلی بود :/ولی خب یه چیزی رو فهمیدم :/ اونم این بود که اکثر مردم ارتباطی با حیوون تو زندگیشون نداشتن:/ و خیلی حس حیوان هراسی شدیدی بین بچه ها و دخترا :/ وجود داره.که خیلی بی معنیه.